Online gedrag: 6 tips om met je kind of kleinkind in gesprek te gaan

Zorg voor een ontspannen sfeer. In plaats van ‘ervoor te gaan zitten’ kan het makkelijker zijn om te praten tijdens een bezigheid, bijvoorbeeld tijdens de afwas of een spelletje.

Als je meteen begint met een preek of een spervuur aan vragen, is de kans groot dat je (klein)kind dichtklapt of zich defensief opstelt. Neem in plaats daarvoor een open houding aan en toon oprechte interesse. Stel open vragen, luister goed, moedig aan en vat samen wat het kind gezegd heeft. Stel je ook open voor zijn/haar standpunt.

Probeer niks te forceren en écht naar je (klein)kind te luisteren. Door de tijd te nemen en niet te snel te oordelen, heeft het kind het gevoel serieus genomen te worden. Geef hem of haar ook het gevoel dat er geen goede of foute antwoorden zijn. 

Door ‘ik’-boodschappen te geven (“ik maak me zorgen”) benoem je je eigen gevoelens, waardoor je je (klein)kind stimuleert om dit ook te doen. Je mag ook best aangeven dat je het een moeilijk onderwerp vindt.

Spreek je (klein)kind aan op gedrag ('ik merk dat je je anders kleedt') in plaats van op de persoon ('je ziet er te sexy uit'). Gedrag kan veranderen, persoonlijkheid niet. Blijf ook hier weer dicht bij jezelf door vanuit 'ik' te spreken en te benadrukken wat jou opvalt en wat het met je doet.

...met een knuffel, een grapje of iets anders om de spanning van het gesprek kwijt te raken. Het is belangrijk om met een positief gevoel te eindigen. Ook moet je je (klein)kind de kans geven om het gesprek te verwerken. Momenten als vlak voor het slapen gaan of naar school gaan zijn daarom minder geschikt, dan heeft hij of zij geen kans om zich te ontladen.