Nadia wil later lerares worden
Nadia (6) woont op het platteland in Tanzania en gaat sinds kort naar de basisschool. Het meisje zit in groep drie en is heel leergierig. Toch heeft zij geen onbezorgde kindertijd; twee jaar geleden raakte zij door geweld haar been kwijt. En ondanks dat het nu goed met haar gaat, is zij nog kwetsbaar in de gemeenschap waarin zij opgroeit.
'Een kind met een beperking brengt ongeluk en is een vloek voor de familie.'
Oorzaak
Nadia komt uit een gezin waar veel huiselijk geweld werd gepleegd. Toen zij vier jaar was, ging dat vreselijk mis. Ze werd zo erg mishandeld dat ze ernstig gewond raakte. Zij wist het geweld te overleven, maar om haar leven te redden, moest een been worden geamputeerd.
Gevolg
Nadat zij uit het ziekenhuis werd ontslagen, ging zij bij haar oma wonen. Ze leven in een krappe hut en moeten rondkomen van het weinige geld dat oma verdient met het verbouwen van groenten. Maar volledig veilig is Nadia nog niet. Mensen in haar gemeenschap geloven dat een kind met een beperking ongeluk brengt en een vloek is voor de familie. Deze kinderen krijgen vaker te maken met discriminatie, geweld en uitbuiting. Meisjes lopen meer risico op meisjesbesnijdenis, want een onbesneden meisje mét een beperking geldt als een dubbele vloek.
Duurzame oplossing
Gelukkig kregen medewerkers van onze lokale partner Nadia in het vizier. Samen met deze organisatie komen wij op voor kinderen, en met name meisjes, die kwetsbaar zijn voor besnijdenis en kindhuwelijken. Nadia’s oma was eerst voorstander van besnijdenis en jong trouwen. Maar na goede voorlichting weet zij nu wat de ernstige gevolgen ervan zijn. Bovendien heeft zij geleerd hoe belangrijk onderwijs is voor de ontwikkeling en toekomst van haar kleindochter. Die voorlichting geven wij ook aan de gemeenschap, we betrekken lokale leiders en andere partijen zoals lokale overheden om draagvlak te creëren voor het stoppen van deze schadelijke traditie.
Naast voorlichting heeft Nadia andere hulp gekregen om de negatieve cirkel voorgoed te doorbreken. Dankzij een prothese kan ze weer lopen. Ook krijgt ze psychosociale steun om haar trauma’s te verwerken en sinds kort gaat Nadia naar school. Ze heeft het enorm naar haar zin; leren vindt ze leuk en ze speelt graag in de pauze met haar nieuwe vrienden.
Volgend jaar wil ze lid worden van de kinderrechtenclub op school, ze heeft al veel geleerd over haar eigen rechten en wil die ook delen met andere kinderen.
Ondanks dat haar oma het financieel lastig heeft, staat ze erachter dat haar kleindochter naar school gaat. Nadia droomt al van een mooie toekomst: “Later word ik juf zodat ik andere kinderen kan inspireren en om genoeg te verdienen om oma te helpen.”
Kinderen als Nadia hebben recht op een veilige toekomst. Dat gun je ieder kind toch?